Zamanın Bir Köşesi

 

Akla kara arasında vicdan her zaman elçi

ben insanım, insan deyip kendime

toprağa tuz, hakka emek olurum

mermi/siz silah, sıradan asker…

Bir çocuk aşk taşıyor çantasının gözünde.

 

FATMA ARAS

Nere baksam her şey üstüme geliyor
gözümde yüzlerce uçurum
uzağın uzağına savrulmak istiyorum
sulara ay düşüyor
uzun çığlık oluyorum
bir başka coğrafyanın bulanık göl yatağında.

Deliliktir beni dile, beni yollara vuran
yakıcı bir cümle ki burgu burgu beynimde
acılar gömleğimi titretir
ayak izimi silip bir durakta iniyorum
müziksiz yağmur altında
sesim yanık, sözüm yanık
ellerimden akıp giden bir nehri görüyorum.

Akla kara arasında vicdan her zaman elçi
ben insanım, insan deyip kendime
toprağa tuz, hakka emek olurum
mermi/siz silah, sıradan asker…

Bir çocuk aşk taşıyor çantasının gözünde.