Yanki Emperyalizminin Büyük Yenilgisi

Küba halkının Castro devrimine ölümüne destek vereceğini hesap edemeyen ABD’nin umduğu hiçbir şey yolunda gitmedi. Saldırı büyük bir yenilgiyle sonuçlandı. Bugün, zaferin kazanıldığı Playa Giron‘da 17 Nisan’ı simgeleyen, iki tank, bir de Sea Fury bombardıman uçağının olduğu küçük de bir müze bulunuyor

 

CEM BAYINDIR

“sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin/işin kolayına kaçmadan ama/gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini değil/ne de ak örtüde elmaların/ne de akvaryumda su kabarcıklarının arasında dolanan kırmızı balığınkini/sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin/1961 yazı ortalarında Küba’nın resmini yapabilir misin/çok şükür çok şükür bugünü de gördüm ölsem de gam yemem gayrının resmini yapabilir misin üstat/yazık yazık Havana’da bu sabah doğmak varmışın resmini yapabilir misin”

Nâzım Hikmet

 

1948’de Bogota’da çıkan ve Latin Amerikalıların “Bogotazo” adını verdikleri ayaklanmada, ayaklananlar arasında bir genç vardı. Bu genç bir süre sonra Dominik diktatörü Trujillo’ya karşı da bir sefere girişti ve burada da başarısız oldu. 26 Temmuz 1953’te, tam teçhizatlı binden çok askerin bulunduğu Moncada kışlasına karşı yüz kişilik derme çatma av tüfekli arkadaşıyla düzenlediği saldırı da pek akıl kârı sayılmazdı. “Zulme karşı savaş” adıyla başlatılan bu saldırıda neredeyse tüm arkadaşlarını yitiren bu genç “Küba Devrimi”nin lideri Fidel Castro’dan başkası değildi.

Castro’yu Moncada başarısızlığı durduramadığı gibi hızlandırdı da. Batista’yı silip süpürecek devrimin ilk adımı burası oldu. 1956 yılında Sierra’ya çıkan ve aralarında Raul Castro ve Ernesto Guevara’nın olduğu Fidelciler yalnızca iki yıl sonra 1958’in sonuna doğru çevrelerinde köylüleri (guajiros) toplamış ve bir halk devrimini başaracak duruma gelmişlerdi.

Küba’da Zafer

Önce Havana’nın güneyindeki Escambray kayalığına çıkarma yapıp yayınladıkları bildiri ile halka, Batista’nın seçimle indirilmesinin olanaksız olduğunu anlattılar. Sierra Maestra kentine bağlı bu yerde bir üs kurdular, 1958 sonunda genel grev ilan edildi. 31 Aralık 1958 gecesi namlı diktatör Fulgencio Batista, bavullarının bir kısmını havaalanında bırakarak iki uçaklık kafileyle ABD’ye kaçtı.

Fidel Castro, Che Guevara ve Raul Castro önderliğindeki ayaklanma 1959 yılında başarıya ulaşmış ve Castro yönetimi Batista rejiminin yerini almıştır. Böylece devrim hareketinin ilk aşaması sonra erecektir.

1959’da tarım reformunun ardından, Nisanda ABD’ye giderek orada dünyaya seslendi.

“Yalnızca insanın teorik haklarından söz edip insan gereksinmelerini unutan demokrasi ne samimi ne de gerçektir. Ne özgürlüksüz ekmek ne ekmeksiz özgürlük. Ne insan diktatörlüğü ne sınıf diktatörlüğü. Ne kastların ne de oligarşinin diktatörlüğü.”

ABD’nin bu yönetime karşı rahatsızlığı büyüdüğünden Küba’ya karşı başlattığı Domuzlar Körfezi Çıkarması adıyla bilinen işgal girişimi Küba’nın kesin zaferiyle sonuçlandı. Böylece Küba Devrimi’nin ikinci aşaması da tamamlanmış oluyordu.

Harekatın Planlanması

Küba Devrimi sonrası iki yıl içinde Amerika’ya Batista ile birlikte, eski politikacılar, devlet memurları, güvenlik güçleri, toprak ağaları, sanayiciler ve orta sınıftan kırk binden çok Kübalı sığınmıştı. Bunların otuz bini Miami’de yaşıyordu. CIA (Ulusal Güvenlik Kurulu) bu mültecileri kullanarak Küba’daki sosyalist devrime karşı bir komplo harekâtını örgütlemek istedi.

Tehlikeli Bir ABD’li Allen Dulles

CIA başkanı Allen Dulles’in planladığı bu yıkıcı eylem için Kübalı mülteciler askeri eğitime alındı. Guantanamo yöresindeki filo üssü de bu çalışmalar için görevli kılındı ve 17 Mart 1960’ta Başkan Eisenhower bu paralı asker tasarısını resmen yürürlüğe koydu. ABD’liler Guetemala diktatörü Ydigoras’ın da desteğini alarak, Retalhuleu bölgesinde eğitim kampı, çıkarma ordusu için havaalanı, silah, cephane ve malzeme depoları inşa ettiler.  1960 sonlarında Guatemala’da altı üs, bir havaalanı; Nikaragua’da bir üs, bir havaalanı; Florida ve Louisiana’da birer eğitim kampı; Panama bölgesinde de Vieques üsleri, sabotaj uzmanları ve balıkadamları eğitim merkezleri kuruldu.

Harekata Karar

Kennedy’nin göreve başlamasıyla plan biraz gecikmeli olarak 4 Nisan günü uygulamaya konuldu. CIA tarafından eğitilen ve finanse edilen 1500 kadar Kübalı sürgün, 16 Nisan 1961’de gece yarısından biraz önce, Fidel Castro’yu indirmek ve Küba devrimini yok etmek için Playa Giron’da (Domuzlar Körfezi) işgal girişimini başlattılar.

ABD’nin Amacı

17 Nisan günü sabaha karşı kurbağa adamlar, çıkarma araçları için ışıklı işaret koymak üzere Playa Giron (Domuzlar Körfezi) kıyılarına çıkarlarken Castro tüm Küba’yı harekete geçirmiş, harekât öncesinde, ada genelinde önemli noktalara pek çok mevzi yapılması talimatını vermişti bile. ABD’nin planı kıyıdan sızmak, güvenli bir bölge oluşturmak, havaalanını ele geçirmek ve buraya sonradan ABD’den yardım isteyecek sürgündeki hükümeti getirmekti. Aynı zamanda Küba’da devrim liderlerine karşı kitlesel ayaklanmalara bel bağlanıyordu.

Küba halkının Castro devrimine ölümüne destek vereceğini hesap edemeyen ABD’nin umduğu hiçbir şey yolunda gitmedi. Çıkarma birliklerinin sürgün Kübalılara inecekleri yeri göstermek için verdiği işaret, Kübalı milislerin harekâtı fark etmelerine yol açtı.  

Yankilerin Hezimeti

Fidel Castro’nun komuta ettiği Küba birlikleri üç gün içinde ABD’yi yenilgiye uğrattı. Fidel o günden sonra Latin Amerika’nın biraz daha özgürleştiğini söyleyecektir. Çıkarma sırasında kıyıya ulaşan 1297 kişilik işgalciden 1180’i ele geçirildi.

CIA, aslında daha çok isyancıların karşı devrim yapmasını değil, Havana’da kargaşa çıkmasını ve o kargaşa sırasında Castro’nun suikastla öldürülmesini planlıyordu. Böylece isyancıların hükümeti ele geçirdiği süsü verilip, bu kukla hükümet hemen ABD tarafından tanınacak ve ABD ordusu “yardım etmek” amacıyla devrilecek hükümeti tamamen ezecekti.

İşgalci tutsaklar yargılanıp vatana ihanetten 30’ar yıl hapis cezasına çarptırıldılar. Daha sonra ABD ile yapılan görüşmeler neticesinde bu kişiler, 50 milyon dolarlık gıda ve ilaç karşılığında Miami’ye geri gönderildiler.

Bugün, zaferin kazanıldığı Playa Giron‘da 17 Nisan’ı simgeleyen, iki tank, bir de Sea Fury bombardıman uçağının olduğu küçük de bir müze bulunuyor.

Sonuçları

Harekatın başlamasından kırk saat sonra, zaferden emin Beyaz Saray’da binden fazla konuğun bulunduğu gecede, parlamento üyeleri ve eşleri için davet veriliyordu. Yaşanan bu büyük yenilgi ve düş kırıklığı, ABD’nin uluslararası kamuoyunda saygınlık yitirmesine yol açtı. Kennedy, CIA Başkanını görevinden aldı ama çıkarmanın başarıyla sonuçlanması için gereken hazırlığı yapmamakla suçlandı, itibarı sarsıldı.

Fidel Castro ise dünyaca tanınan bir lider haline geldi, hem ülkesinde hem de tüm dünyada ününe ün kattı.

Devrimin Tamamlanması

Saldırılarda yaşamlarını yitiren Kübalılar için Havana’da düzenlenen cenaze töreninde Havana Bildirisi’yle Fidel, Küba Devrimi’nin sosyalist karakterini ilan etti:

“…Bu sıradan insanların sıradan insanlarla birlikte sıradan insanlar için yaptığı ve uğruna hayatlarımızı vereceğimiz sosyalist ve demokratik bir devrimdir. Bu nedenle bizi asla affetmeyecekler, ABD’nin burnunun dibindeyiz ve sosyalist bir devrim yaptık…”

Böylece Castro, Küba Devrimi’ni tümüyle sosyalist temeller üzerine oturtuyor, emperyalizmi ve ABD’yi ağır bir dille mahkûm ediyordu. 26 Nisan günüyse Beyaz Saray basın sözcüsü Pierre Salinger gazetelere, yenilgiyle biten Domuzlar Körfezi çıkarmasının tüm sorumluluğunu Başkan Kennedy’nin üzerine aldığını açıkladı.  


Kaynaklar:

paylaşmanız için