16 Ocak 1935’te İstanbul Kadıköy’de başlayan yaşamı 15 Aralık 2020’de İstanbul’da son buldu Emine Erbaş, uzun bir süredir kanser tedavisi görüyordu.
Erbaş şiirlerinde zaman zaman Osmanağaoğlu imzasını kullanan Erbaş, Kadıköy Kız Enstitüsü, Beyoğlu Olgunlaşma Enstitüsü mezunu Erbaş, Ankara Tıp Fakültesi Öğrenci İşleri Bürosunda memurluk, Kaman Çağırköy İlkokulunda öğretmenlik yaptı, TCDD Haydarpaşa Müdürlüğünde memur olarak çalıştı.
1959’da başlayan edebiyat yaşamında yazı ve şiirleri Türk Sanatı, Hareket, Karşı, Eşik, Şiir Ülkesi, Kıyı, Yazıt, Yaba Öykü, Varlık, Türk Dili Dergisi, Düşlem, Güzel Yazılar gibi dergilerde ve Düş Kent Fanzin’de yayımlandı.
Şiirleri Perizat Hanım Akasya, Rüzgârın Yazdığı Suya, Denizin Kalbi, Öpüyorum Sizi Parçalanmış Ağzınızdan, İstanbul Annem, Korkuya Doğru Yürüdüm, Aşk Lirikleri, İnce Zamanlar, Yarınki Rüyam Ol adlı kitaplarında toplandı.
AĞAÇLARLA KONUŞMA
Ne kalır geriye
Bizler birkaç satır bile değilken
Yaban bir gerileme
Cambazın defterinde zemheri
Birkaç kelime
Uyuşturulmuş gibi
Girdik 2020’ye
Benden ne olur şimdi
Bebek bir doğum sancısı
Saat kaç değilken bile
Bile bile yapıyor bunu
Her şey yazılı
Kedilerin günlüğünde
Güneşin ve ayın ruhu
Havaların ağır uykusu
Kokusu ve
Kavgası tenin ten ile
Bense yavaş yavaş ölüyorum
Gümüş saplı bir kaşık gibi
Kendi zehrimle.
(Yarınki Rüyam Ol, Hayal Yayınları, Mayıs, 2020, s.18-19)