“ne kadar tek isen
o kadar kalabalıksın
ne kadar çok olsan
tek başına kayar yıldızın”
HÜSEYİN YURTTAŞ
hyurttas501@gmail.com
ÜÇ ŞİİR
yeterli yalnızlık
bu yalnızlık bana yeter
göçebe günlerin anısı
çardakların önüne serili güneş
kayısı tadında ilkyaz
bu yalnızlık bana yeter
sen de kal
kumrularıma katayım seni
güvercinlerim uğuldasın göğsünde
aşkı deneyelim, ömrümüz uzasın
aynalarda günlerin kırılgan görüntüleri
bu yalnızlık yeter bana
pera kalabalığına boş ver
onca gürültü
ve yüzlerce sahte peygamber
gelir ve geçer
çürüterek
ne varsa kutsal olan
kendimle kalmak istiyorum
ve kendimden çıkmak
üryan da olsam, sonsuza savrulmak
gitmek, gitmek, gitmek
yeter bu yalnızlık bana
utanç
“çok yaşayacağım ben”, dedi dostum,
“sağlığım yerinde, aslan gibiyim”
ansızın yitirdik onu
kalbinin kalleşliğinden
“erken öleceğim herhalde” diye
kendimi yiyordum kuşkudan
yıllar geçti
utanıyorum şimdi söylemekten
hâlâ yaşıyorum ben
diyalektik
dedi ki koca ozan:
“dünya kalabalığıdır bu
yumak yumak sarılan
ve kopup kopup dağılan
kararlı karınca
yürüdüğün yol olsun
yörüngen
uyma akıntısına
yoz yığınların
kendine güven
ne kadar tek isen
o kadar kalabalıksın
ne kadar çok olsan
tek başına kayar yıldızın
karanlık gökyüzünden!”