Bu süreçte kimi yemek kitaplarının sayfaları yıprandı, kimi internet arama motorları tarif arayanların hızından neredeyse yandı tutuştu. Tabi mutfak bilgisi temeline sahip olmayanlar biraz debelendi. Bilindiği üzere sanal ortamlarda bin bir çeşit tarif geziyor, hangisi doğru hangisinin püf noktası hakkıyla verilmiş seçim yapabilmek oldukça güç.
Pek çoğumuz bir süredir iyi kabarmış pandispanya gibi yumuşacığız.
Yumuşayan yüreklerimizi 2021’in tüm katmanlarına yaymaya çalışırken epeyce evrim geçirdik. Yufka yüreklerimize su serpip duruyoruz. Evde ekmek yoğurt, kefir yapmanın ötesine geçip türlü zor mutfak işlerine de kalkıştık. Yumuşak hamurlar yoğurdukça iç enerjilerimizi de ılık ılık açığa çıkardık. Anlamlandırma çabalarımız merhamet denizine aktıkça daha yumuşadık, daha geçirgen olduk. Galiba daha da devam ediyoruz olmak dediğimiz o yüceliklere!
Pek çok şey yaptık ettik öteye de geçtik.
Yaptık ettik dediysem konu ettiğim kesim işin ehli mutfak erbabı değil. Mutfağa hiç yolu düşmemişlerimiz bile pandemi dönemiyle kendini mutfağa vurdu. Pandispanya en kolay ve en zor mutfak serüvenidir aslında. Bir pasta kekini layıkıyla pişirebilmek ustalık ister. Amma velâkin yumuşacık kabaran pandispanyalar yapan yeni mutfak şeflerini aramıza almakta beis görmüyoruz artık. Hani şöyle bol süt kremalı, çikolatalı ve meyveli pandispanyaları hayal edebiliyor musunuz? Hele de muzlu rulo şeklinde olanı…
Bu süreçte kimi yemek kitaplarının sayfaları yıprandı, kimi internet arama motorları tarif arayanların hızından neredeyse yandı tutuştu. Tabi mutfak bilgisi temeline sahip olmayanlar biraz debelendi. Bilindiği üzere sanal ortamlarda bin bir çeşit tarif geziyor, hangisi doğru hangisinin püf noktası hakkıyla verilmiş seçim yapabilmek oldukça güç.
İşin özü; dört beş yumurta bir bardak tozşekerle köpürene kadar çırpılıp üzerine bir buçuk bardak un ilave edilirse olur size pandispanya. (Victoria pandispanyası yağlı ve nişastalı olduğu için konumuz dışı!) Tabi hazırladığınız bu akışkan hamuru hiç zaman kaybetmeden yağlanıp unlanmış kalıba döküp önceden ısıtılmış 170 derece fırına oyalanmadan hemen atacağız. 40 – 45 dakika pişirirseniz püf noktasını da tamamlamış olursunuz. Yumurtalar iyice çırpılmışsa kabartma tozuna bile gerek yoktur ama garantiye almak isten bir çay kaşığı kabartma tozu koysa da sakıncası yoktur. Tuz mu? Her tatlıya bir fiske tuz koymak adettendir zaten.
Yok yumurta sarıları ayrı çırpılacak yok yumurta akının köpüğünü söndürmeden ilave edeceksin gibi varyetelere hiç gerek yok. Çırpıp karıştıran çok pahalı hamur makinelerinin işgüzarlığı o işler. Özellikle Amerikan Mutfağının pazarlama marifeti diyorum. O cüsseli makineler mutfağın köşesinde gayet afili durup hava atıyorlar ya, aldanmayın. Sıradan mikser ya da çırpma teli ile yumuşacık sünger gibi güzel pandispanyalar pişirebilirsiniz. Fazla abartmaya gerek yok.
Ruh halimizin yansıdığı kabaran hamur serüveni şu pandemi sürecinde hepimizi yumuşattı. Adeta içsel yolculuklara çıkarıp kendi dışımıza taşmamıza olanak sağladı. Tıpkı fırının penceresinden baktığımızda kabarıp taştığını gördüğümüz ekmek, pandispanya ve kek, poğaça hamurlarımız gibi. İçe açılan kendi pencerelerimizin kalp kapakçıklarının sesini duymaya başladığımız bugünlerde hastalananların deneyimleri bir ömre sığmayacak kadar yoğun ve etkiliydi, covite yakalanmayanlar bile hastaları dinleyip üzülerek yeni fikirler geliştirdiler. Öğrenmekse evet, öğrenmeye devam ediyoruz. Fakat bu salgının neresinde durmuş olursak olalım, en katı kalplilerimiz bile yumuşadı naif güzelliklerin gölgesinde dinlenmeyi ve dinlemeyi öğrendi. Belki en çok ihtiyacımız olan susup dinlemekti!
Kendi sesinden başka seslere kulak kabartmanın masum olmayan şeklini yaşıyor olmak kimin umurunda! Artık o süreci atlattık. Hayıflanmaktan öte çözümlere açık yeni hamurlar mayalayacağız. Pandispanya hamurunun sırrına erip kim bilir ne şaheserler yaratacağız.
Hayat her sabah bizlere kreması muhteşem bir pandispanya sunuyor. Hem de üzeri bol meyveli. Görüp tadabilenlere ne mutlu…