Onları vefasızlıkla değil, yargılayacaksak farkındalıklarının gelişmemişliğiyle yargılamalıyız. Arkadaşlığın, dostluğun, sırdaş olmanın, önemsemenin ve önemsenmenin değerini bilmedikleri, tadını sindiremedikleri de bu farkındalık vasıflarıyla ilgilidir.
CAFER YILDIRIM
Onlar hiç farkında olmadan hayatımızın bir parçası haline gelirler.
Bir zaman sonra fark ettiğimizde artık bir yer edinmişler, varlıklarına bir karşılık oluşturmuşlardır duygu dünyamızda.
Görmediğimizde aradıklarımızdan, aramadıklarında merak ettiklerimizden olmuşlardır.
İşte bu insanlardır, nasıl hiç fark ettirmeden hayatımıza katılmış, günlük yaşantımızın bir parçası haline gelmişlerse aynı maharetle bir gün ansızın çekip giderler artık onların da bir yerinin bulunduğu dünyamızdan.
Başka hayatlara da kolayca yerleşebilme becerileriyle ilgisi yoktur belki gidişlerinin.
Duyguları kazanmayı, kendilerini sevdirmeyi bildiklerinin de ayırdında değillerdir belki.
Kim bilir. Asıl olan şudur ki onlar için bağlılığın fazla bir anlamı yoktur.
Yakın durmak, içtenlikle yaklaşmak, samimiyetin diliyle konuşmak kendilerinin de farkında olmadıkları, içsel anlamını duyumsamadıkları güncel, gündelik, sıradan tutumlardır.
Bu nedenledir ki onları vefasızlıkla değil, yargılayacaksak farkındalıklarının gelişmemişliğiyle yargılamalıyız. Arkadaşlığın, dostluğun, sırdaş olmanın, önemsemenin ve önemsenmenin değerini bilmedikleri, tadını sindiremedikleri de bu farkındalık vasıflarıyla ilgilidir.
Biz onların bıraktıkları boşlukta kuşkular, kırgınlıklar içinde çırpınıp dururken, belleğimiz onlara ait görüntülerle sızlar, yalnızlığımız onların en itici hallerini bile ararken onlar ne yapsa beğenirsiniz?
Biz onları kıskanılacak bir duyarlıkla düşünürken onların bizi bir an bile akıllarına getirmeden, bizimle ilgili geçmişi bir an bile anımsamadan, yeni duyarlıklara yeni yaralar açacak başka ilişkiler, başka şenlikler, başka âlemler içinde albümlerine yeni fotoğraf kareleri eklediklerinden emin olun!